Zamanın Adı Sen

Bir zehir; dönüp baktığında

'Nasıl geçmiş' dedirten zaman

Ağır ağır akar

Usul usul ,farkettirmez kendini.



Ta ki sen

Sensizlik alışkanlığı 'ma vurdurduğunda akrebi

Yerleşir yerine ağrısı

Zamanın adı sen olur

Sızısı , darmadağın bir ben..



Panzehiri unutma eylemi derler

Bu eylem zamanın çemberinden geçer

Her geçtiğinde bir parçasını bırakır

Kanatır

İlk ayrılığıdır göbek bağından

İlk yere düştüğündeki çocukluğu'dur

İlk vedasıdır kendine....