Zamanın Tırpanında Derisi Dökülen Ömür

cibilliyetsiz bir kurşunun saçak altındayım
mevzi almıştım kendimi sürmeli ceylan gibi
inat hikayeleri dizmiştim ecel gelgitlerinde
yüreği paslı tetikçilere dil dökmemiştim
ölüm iki diş soğanın katığında gelir
derisi dökülür insanın güneş kavruğunda
ekip biçen zaman tırpanıdır ömrü

dul bir gelinin ağıtıdır zaman
kınası aldır yanaklarında feri
ağıtların makamı değişir dilde
eri hep burma bıyıklıdır telde
ağır aksak yürek eziğidir öyküsü
üçüne beşine bakılmamıştır fikrine
berdel sunaklarında takas

ayna dikendir artık serde
avurtlara oturan yangın
göz çukurlarında isyan
bu ben miyim serenadı
makam buselik yerden
ince kirpiklerde Türkü
uzun ince yol yönünden

umut hangi tarlanın tumpunda karılır
kahır hangi eleğin terinde banılır
özüne dönecek insan kuşluk vakti
ömür cenderesinde kamil olacak
bir tek gözleri değişmez riyada
bir tek elleri masumdur sorguda
kelepçeye takılan yürek ezgisidir

21.02.2010

zaman gencecik fidanları ekti tenine umuda ışık olsunlar diye ama gencecik fidanları da
söküyor dalından bu ne çelişki yarab verdiğini en verimli çağında koparıyorsun dalından
bu ne çelişki