Zamanin Yorgunluğu
Dün kapım çaldı
Kim o? dedim
Sessizdi...
Sessizliğinden anladım
Misafirim,geçmiş zamandı..
Anladığımda, bİr tutam kıyamet kokusu yayıldı heryere
Kapımın eşiğinde pişmanlıklar,yalanlar,
Binbir maske birikti bi anda
Yorulmuş!
Sırtındakileri eşiğime bırakmasından belli...
İçeri buyur edemedim.
Özlemedim ki
Sessizce yerdekileri aldım
Ve içeri girdim
Bir bir baktım da geçmişime bile yabancı gelmiş bunlar
Ben başkalaşmamla tanışırken
Zaman çoktan yola koyulmuştu bile...
Başka birilerinin geçmişi olmaya,
Hiç dinlenmeden yorulmaya...
anlayabilenler için, insanı derinden etkileyen bir şiir... tebrikler..