Zamansiz Gidiş

Tarifsiz acılarla yoğruldu yüreğim
Sensizliğin her limanında
Kanadı kırık bir kuş misali
Her gece yatağımda uykusuz
Küçük bir çocuk kadar ürkektim
Ve titriyordu ellerim
Kimbilir kaçıncı gecem bu
Sensiz ve uykusuz geçirdiğim
Ve hatırlamıyorum bu kaçıncı sigara söndürdüğüm
Beraber oturup içtiğimiz
Keyif çaylarının da tadı yok şimdilerde
Uğradığımız mekanlara gitmiyorum bende
Oturduğun köşe boş ya
Dayanamıyorum buna
Kanıma dokunuyor sensizlik
Doğmasın sensiz hiçbir güneş
Bu ev şimdi bomboş
Senden kalan birkaç eşya
Yetmiyor özlemini dindirmeye
Bilirsin, ne kadar güşsüzdüm
Zayıftı benliğim
Gidişinin beni tarumar edeceğinin
Farkındaydın ardında bırakırken
Gitmemeliydin böyle zamansız
Acımasız koca dünyada
Bir başıma bırakarak beni...