Zamansız Zamanlar

Takılı kalınca aklım geçmişteki günlere,
Tat vermiyor artık hiç bir kazanılmışlık...
Sahte geliyor tüm gülüşler,
Anlamsız kalıyor tüm gelişler...
Herkes bir bir gidip terk etmeye başlayalı beni yıllar geçti,
Her gelen bir şeyler çalıp daha da büyüttü içimdeki boşluğu,
Şimdilerde ise dipsiz bir kuyu gibi kapkaranlık hayaller,
İçimdeki çocuk can çekişiyor,
İçimde her gün ölüyor sevinçler,
İçim dışıma hasret birazda...
Gülümseyen yüzümü görüyor insanlar,
En güzeli de mutlu sanıyorlar beni...
Sahi mutluluk neydi?
Mutluluk kimdi?
En son neye gülmüştüm ağız dolusu ve sonunda gözyaşı olmadan,
En son hangi "Seni Seviyorum"a inanabilmiştim tüm benliğimle?
Hangi bakış içimde yangınlar oluşturabilmişti...
Sahi en son kimi sevmiştim ben?
Kim titretmişti yüreğimin bam telini?
Aşk, Sevgi, Bağlılık, Tutku...
Hepsi büyük risk bu zamanda,
Fakat en büyük risk güvenmek olsa gerek,
Hangi güvendiğim bırakmadı ki yarı yolda?

30/11/2014 11:19