Ta Zamansızlığa Kadar

Hayatı bir çerçeve yap

Ve

Nihayetinde

Asarsın bir gün bir duvara

Zamanı gelince,

Umudu da unut gitsin

Ve

Sen onun

Ne vakit umrunda oldun ki

Yolunu gözetliyesin,

Dünyayı da boş ver

Ve

O sensiz de

Bir kereliğine geldiğin

Hep dönüp duru/yo/r zaten,

İnsan dediğin de

Ve

Velhasıl 

Nedir ki görüntüden gayrı

İpin ucunu çoktan kaçırmış birçokları,

Yaşam işte

Ve

Nihayetinde

Sana geriye ne kalıyor

Nefes al soluk ver ta zamansızlığa kadar...

* Berlin, 17.11.2023 *