Z/amansızlığın Derinliklerinde

Pelteleşince zaman

Minesi

Terkeder saatleri

Lal dilin de

Susarken kavramlar

Uçurtması

Tele takılmış

İçindeki çocuğun yüzünü

Coşkun

Tanımsız

Duygular sarıyorken

Keser

Tel örğülerini

Azâd edersin

Kafeslediğin tüm kuşlarını

Coğrafyana

Adı konmamış daha

Bir

Keşfedilmemiş okyanusa

Atlas yelkenliler

Demir alır limanlarından

Henüz

Farketmediğin bedenin

Titrer

Yaz gününde

En ücra köşelerin

Ve

Tuzu

Teninde ki terin

Tüm denizlere yeter

Sınırsız aşk

Mevsimindeysen

Ne önemi vardı ki

Yaşın,geçmiş yılların

Masum

Gözyaşıyla canlanan

Dakikaların

Saatlerin yetmediği

Zamansızlığın derininde

O

Doyumsuz

Sevmelerin,sevişmelerin

Selinde kaybolmaz

Girdabında debelenip

Kurtulmaya çalışmazsın

Hani

Kör kütük değil de

Adam akıllı

Aşıksan eğer

O vakit

Ne zamanın

Ne mekan kalır'ki

Orada

Ak gerdanda

Sanki bir ben'dir

Sevmelerin

O

Kalem ucunda

Dizelerin

Çizdiği resimden

Başka ne olabilirdi ki

İşte

Yaşanması gerekiyorken

Yaşanan Duygudur aşk

Yaşadığın

Ne varsa yakışan dır

Sevdasın da ömrün

Ve

Alıp verdiğin her nefeste

İçine işleyen

Kokusunu yele veren

Şimdi

Donarsa

Dilinin ucunda

Dolanan ezgiler

Yüreğinin ucunu

Mektup gibi yakar

Anılar da

Küllenmeyen

Kor hasretlerin

Sen

Yinede

Düşürme yere

Yitirme umudu

Gün gelir

Gönenir

Gülen gözlerin.