Zamir'im

Hepimiz.

Ben
Sen
O
Biz
Siz
Onlar 'dan biriyiz.

Demiştim
Tek kişiliktir benim şiirlerim ...

Sen
O
Biz
Siz
Onlar 'ı sildim dizelerimden.

Üzümün çöpü
Armut'un sapı derken
'Söz meclisten dışarı '

Önce

Arkadaş/ım dedim
Beni anlatırken başkalarına
Çenesi dökülmüştü yerlere
Ben ise kaldım hayretler içinde
Tanıyamadım
Hem onu hem de kendimi
Arkadaş/ım Olmadı...
Olamadı bu nedenle.

Bu sefer de

Dostum dedim
Dost hırkasının altındaki
Postu gördüm çok geçmeden
Maksat dostluk değilmiş meğer
Benden ırak olsun dost buysa eğer...

Böylece

Eleye eleye
Eleğin üstü bomboş kaldı.

Ben de

Boş verdim her şeye
Gerçek dost arkadaş bulacağım diye
İki yüzlü yüzsüzlerle
Boş kelam edeceğime...

'Kendim ettim kendim buldum'

Döndüm kendi ZAMİR'ime.

.......................ENA.

Zamir : ( eski dilde : gerçek yüz, içyüz, iç.)