Zayıf Yanım

Adını ne zaman ansam
Kir pas içinde
Sus pus olur
Bir hayli yorgun yüreğim
Gülüşlerim terk eder yüzümü
Kara bulutlar çöker gözlerime
Kirpiklerime takılan hatıralar
Bir bir süzülür yanaklarımdan
Avuçlarım döner semaya
Kırık dökük cümleler dudaklarımda
Yetim
Ve
öksüz
adını ne zaman ansam
sesin kulaklarımda
muammaya sürükler
Ağır aksak düşlerimi
Kaybolurum