Zehir

çocuklar görmüş
tüm olanlarda bir inziva
kasnağını astım dünyanın
odamın kireçli tavanına



çoraplarını çıkar
bileklerini ovala
tiner kokulu hükümsüz bir sabaha
gözlerinle bir şairi çivile
tüm delilleri yok et ki
izi kalmasın hiç bir bakışmanın



ben kontrolsüz saplarım
bir hışımla elinden aldığım delice tutkuların hançerini
nereme gelirse artık
ucunda yüksek dozda bir zehir





black_1