Zembildeki Ateş
Dünyada bu kadar nefis varken söylesinler Habile
Kardeşinin günahlarına hamallık etmesin!
Zamanin ipi üzerinde birbirini aldatan iki cambaz değil miydi aşk ve şeytan?
Gecenin ağzına bir tutam tutku çalıp
Çıplak tenlerin sadakatine nisbet sunmuyorlar mıydı ihaneti?
Öyleyse ehilleştirilebilen cinnetler görülsün
Harelenmiş mermerler üzerinde
Yüzündeki tebessüme şifa
Ağzımda kül olan alaca ateş arındırsın karanlığın afetinden
Sadakası verilmemiş onca yetimin uykularını
Bak yine sarı baharlar esmeye başladı kırılgan müntehada
Her yaprak altında bir p.ç bırakıyor güneş
Göğümde pervasız salınacaksa zebaniler
Ayaklarıma dolanacaksa etek uçlarımdan dökülen günahlar
Kapansın diyorum yeryüzü kapıları kekeme sevgilerin yüzüne
İzler izlere öykünsün
Kristal şefkatin kucağında ve
Sağ elimde çürüdükçe kanın
Zarif soğukluğuna aşina olan sol elim tutsun ruhundaki kirli nizamı
Bırak kelimeler dizilmesin sesimin havada şekil almış haline
Ben satır aralarından sızıp cümlenin tümünü zehirleyen manaları seviyorum
Korkma!
Sensizliğin çullandığı beynim hala münferit acıların gardiyanı
Çünkü usturupruz her sevişme muhakkak birşeyleri kirletir!
*
postacılar ve kuşlar kırbaçlı şapkasını postaladı bir piyanistin parmağına kafiyeli bir kadının ölüsünü temizledi sokak kedileri sıska esrarını suladım karanlığın gölgeler nikotin kustu evlenmiş şarkıların loşluğunda soyulan ses bitkisi kimsesizliğin şahidiyim! şartım var yaşama ömrün dikilmemiş itirafında sünmüş ilmikleri dudağımın bahçemde gezinen alfabeler kanı soruyor erirken güneşi karanlik seyahatnamenin bütün ilklere sonlandım iliksiz kaldım suretine bağlanırken parça parça ziynet aşklarını balkondan atan itirafı gecikmiş sözcükler elimin şeytanları dans eden hayaletlerin acıya giren tünelleri hangi ekspresi bekler ecelim kumdan söz eden cinler geceyi bağışladı geceyle barışık sesler buluşur duvarın aynalı boşluğunda boşluğun yüksek sesli yangınıdır sessizce çürüyüşüm -----*
sadece siir okuyup ciktim alkislarimi birakip
siirle hep
..aslı şengün penceresi ; ne soğuk ne sıcak geçer içeri her daim ılık yani isyan edip durulmuşun simgesi,kimi öğüt veren bilge nine kimi vakit kendi evinin camlarını kıran haylaz bir çocuk,sokakları hiç bitmez gösterdiği ortayolun...
Ne gönlümün derdini sor bana, Ne sararan yüzümü sor bana, Ne içimin ateşini sor bana, Gel gözünle gör, gel artık! Gönlümün sevmediğini gözüm neylesin. Bırakacağın eli hiç tutma, Tutacağın eli ise hiç bırakma. Sahte sevgilere gül olmaktansa, gerçek sevgilere diken ol! Mevlana
İnsanı gördüklerinden ibaret sayma, göremediklerinde ara..
İçidir hakikatin resmi, dışı sadece bir manzara..
😙😙😙😙😙😙😙😙😙😙😙