Zemheride Ölüm

Bir kuş gibi titrer bedeni

Üşürdü

Odun kömür nasıl alacağını düşünürdü

Bir ayağı aksak yürürdü

Yağmurlarda karlarda gidemez bakkala

Kaç gün önceden aldığı ekmeği bölüşürdü

Aah babam babam aah aah

Sanki eldeymiş gibi

Olmasın derdi

Hiç sevmezdi kara kışı

Yüzünden düşen bin parça

Çatılırdı kaşı

Değişirdi bakışı

Solardı benzi

Oyuncağı elinden alınmış çocuklar gibi ağlardı

Köküne balta vurulmuş ağaçlar gibi yıkılırdı

Öldürme beni zemheri de

Cemaat küfür etmesin diye dualar ederdi

Dualar ederdi amma

Kurtlar bile dolaşamazken

Kışın öldü

Kaç kişi düşe kalka sırtladı götürdü

Üstüne Şubat'ın erimez karları örtüldü

Aah babam babam aah aah

Asıl şimdi üşüdü