Zeynep

Bir yar sevdim gözleri sanki deniz mavisi
yüzü sanki ay parçası ne zaman karşılaşsam
Nalet olası dizlerim tıtrer tutulur dilim
Usulca yanına sokulup bir merhaba demek için
Neler vermezdimki o masmavi gülen gözleri var ya
O içimi yakıp kavuran mavi gözlerin
Bu gün adını sordum zeynepmiş güzel anam zeynep
Ah zeynebim ah bir anlayabilsen sana olan duygularımı
Ayladır her gece rüyalarıma giren beni benden alan
O deniz mavisi gözlerin varya zeynebim
Ah zeynebim ah bir anlatabilsem anlatabilseydim
Sana olan sevdamı sana olan aşkımı
Ne zaman seni karşımda görsem içim ürperir zeynebim
Ah ah sana anlatabilmek çok zor zeynebim çok zor
Dedim ya çok zor sana anlatabilmek bu aşkın öyküsünü
Biliyorum zeynebim benimkisi tek taraflı bir aşkın hikayesi
Her gecenin karanlığında sessizce dalarım hayaline
Usulca gelip bir öpücük kondursan dudağıma aman Allahım
Aşkınla sarhoş olup sızsam kollarında hiç ayılmasam
Öylece kalsam ebedi bir uykuya dalsam hiç uyanmasam
Bu neydi böyle aşkınla bir ateş gibi içimi yakıp kavuran
Aşkınla beni mecnun gibi çöllere düşüren
Ferhat olup dağları deldiren
Kerem gibi yanıp kül olan o masmavi gözlerin var ya
Sımsıkı sarılsam o selvi boynuna
Ateşinle kül olup mum gibi erisem
Yel olup savursan küllerimi uçsuz bucaksız nehirlere
O mis kokan saçlarını yorgan yapıp örtsen yüzüme
Zehir olsan kadehime yodum yodum içsem
Ahu olsan kana kana içsem aşkın şerbetini
Bir sigara gibi çeksem ciğerlerimin en zühre köşesine
Kurban olsun sana bu can bu beden bu ruh zeynebim
Ebediyen uyusam hiç uyanmasam senin kollarında
Ne olur gitme sen gidersen güneşim doğmaz üstüme
Sen gidersen dallarım yeşermez baharım gelmez zeynebim
Ne olur zeynebim bırakma benide al yanına
Kış ortasında düşen şaşkın cemreler gibi
Düştüm senin aşkına sevdana zeynebim
Anasına hasret kuzgun yavrusu gibi hasrettim sana
Bırakma beni zeynebim beni sensiz bırakma
Al götür beni zeynebim o deniz mavisi gözlerinden boğ beni
Zeynebim ne olur duy sesimi gözlerimde sonsuz bir elem
Ne olur bırakma beni bu aşkın hasrettin öldürür beni