Zeynep' e...

Yine Mesut ağabeyin yerindeyim
Bir akşamüzeri gündüz demeden
İçiyorum dertlerimle baş başa
Bir kadehte Zeynep uğruna..

Söyleyeyim siz meraka düşmeden
Zeynep benim sevdiğim
O yıllardır beklediğim
O yıllardır dönmeyen...

Zeynep geldikçe aklıma
Daha da içesim gelir
Bir kadeh, bir kadeh daha
Derken gece tükenir
Mesut ağabey başımda
Uyan sabah oldu der
Her sabahla yeni bir keder
Eşlik eder hayatıma

Zeynep gitti gideli
Bende vakit böyle geçer
Tüm karanlıklar zifiri
Bir bir üzerime çöker
Ölümü bekleyen yaşlılar gibi
Ellerim yokluğunda titrer
Zeynep gitti gideli
Bende vakit böyle geçer...