zifiri karanlıklar ve kaybolmuş bir adam

zifiri karanlıklar ve kaybolmuş bir adam
yalpalaya yalpalaya geçiyor sokaklardan
yüzünden okunuyor içindeki acı,gam
sürekli korkuyor,tiz yanan lambalardan
zifiri karanlıklar ve kaybolmuş bir adam

elleri ceplerinde ve ağzında bir sigara
gözbebekleri küçülüyor,ışıklar sönüyor
aniden düşüyor kaldırımlara
gece kuşları başında şarkı söylüyor
vücudu bulanıyor soğuk çamura

doğrulmaya çalışıyor olduğu yerde
elini sallıyor durmadan boşluğa
yıllarca gördüğü dostları nerde?
yine yeniliyor zalim soğuğa
doğrulmaya çalışıyor olduğu yerde

son bir defa daha tüm gücüyle
elini atıyor yanan lambaya
az önce korktuğunu şimdi sevgiyle
kavrıyor bedeni,bakıyor aya
son bir defa daha tüm gücüyle

kalbinde bir acı,hemde kahpece
içten içe çökertiyor bir daha onu
doğrulduğu yerde yine öylece
yığılıp kalıyor geliyor sonu
kalbinde bir acı hemde kahpece

sevdiği,dostları,herkes orada
geçiyor önünden bir film gibi
herkes yalanmış,herşey ortada
ölüm onu bekliyor,pusuda gibi
sevdiği,dostları,herkes orada

konuşmaya başlıyor sessiz ve sakin
yalnızlığını anlatıyor,garip asfalta
içini karartmış kapkara bir kin
geçmişini yaşıyor yine o anda
konuşmaya başlıyor sessiz ve sakin

bağırmak istiyor ''kaybettim'' diye
buna bile gücü kalmamış demek
allahım çektiğim bu azap niye
acaba bu yaşadığım mı gerçek
bagırmak istiyor''kaybettim'' diye

gözünü kapatıyor sahte dünyaya
bütün acıları burda kalıyor
kim bilir belki de başka dünyada
özlemle sevgiyle karşılanıyor
gözünü kapatıyor sahte dünyaya