Zifte Bulaşmış Memleketin Bağrına

Ruhumu hacer-ül esvede çakacağım...

Yosma düşüncelerimi kalın bir iple
Dar ağacının silme tepesinde
Sallandıracağım.

Bilinçsiz düşüncelerime dem dem
İnançla kazıdığım her anımı
Latifesiz bir tutam samanla
Ateşe verip yakacağım.

Korkuyormuyum?
Asla...

Pür dikkat kilitlenmişim
Yalın bir manzaraya dalar gibi
Gözlerimle sonumu
İzliyorum...

Kirletilmiş bu dünya
Ne fasl-ı bahara aldanıyorum,
Ne de Mavi sulara...

Oysaki hayal hayal
Her gün yanlız kaldıkça
Düşlüyordum Al Ak...
Bu memleket rüyasını
Tarla, deniz, gökkubbenin
Kavgasız dansını

Çamur kumdan olurdu
Ben çocukken tarlada
Aya-mızı tıka basa
Doldururduk onunla

Sıçrasa ne yazar
Anam iki çiti biraz laf
Saya saya yıkardı
Taş üstünde döverek
Çamurlu mintanımı


Şimdi arap sabunu bile
Çaresiz kalmış
Bu kirli düşüncelere
Çamur değil zift gibi
Bir karartı bulaşmış.

Anam yaklaşma derdi
Zift çamur gibi olurmu
Siyaset dediğin şey
Toprak karışmış
Sudan doğma kahverengi
Balçık suyu olurmu..

Çıkmaz evladım çıkmaz
Bu memleket bağrından
Dürüst arlı bir adam
Atam gibi Atan gibi tek yürek
Çıkmaz evladım çıkmaz.

Anam dedi dövündü
Rahmetlinin fotoğrafına
Baktı baktı övündü
Toprak kokulu beyim
İyiki gittin...
Memleket Zifte büründü