Zikir

lacivert ve soğuk her şey ;



derin bir yoksunluk çekiyorum üzerime
hükmediyorum mevsimin her haline


kızgın bir tas koyuyorlar önüme şerbet içiyorum
şarap niyetine şarkılar söylüyorum gün solunca ve yorganlar dökülünce ortaya



kızıl işlemeli pamuklar sarıyor doğum ertesi çıplaklığımı
sevgili niyetine öpüyorum kanaviçeleri
iğne oyaları batıyor dudaklarıma


sobadan alınınca son köz ahşap kürekle mangalın göbeğine
mayıs bitiyor şubat geliyor
ziyan sebil oluyor aradaki iklimler


tanımıyor yeni yetme bebeleri
ne begonyalar ne sarmaşıklar
biz bakıyoruz gıyabında papatya fallarına


tuvalden yansıyan
gölgeleri koparıp gözlerim aşk adına
seviyor mu


sevmiyor düşüyor gecenin payına
birde derince uyku


hani ne gam rüyalar olsa
ya da masallar
gecenin şavkını yakacak biliyorum


bitse bu karanlığın zikri
sussa erbaneler
ve ilahiler





lacivert ve soğuk her şey ;


derin bir yoksunluk çekiyorum üzerime
hükmediyorum mevsimin şu ayaz haline