Zıkkım

Gelmen gerekirdi yine o gün
Hastalık arttığında vücudumda bütün
Sardı beynimin her tarafını
Kıvrıldı içimin en can alıcı noktasında bıraktı zıkkımını
Gelmeyince senden ne bir haber ne de söz
Oldum bende esiri içimdeki haşaratın
Yedi bitirdi mekânımın her köşesini
Düşünmezdim böyle yanıp gerisini
Doldum, taştım seller gibi yollar aştım
Aştım aşmaya ama o haşarata sataştım
Ve bir gün işte o an
Geldiğini anlamıştım sonumun perişan
Allahtan ümit kesmeyerek yalvardığım zaman
Bitmez dedim bitiremez beni o hayvan
Sıktım yumruklarımı direndim ona
Zihnimde dökülen nağmelerle yürüdüm yoluna
Bir çiçek bahçesindeydim sanki
Geleceğini görür gibi oldum bir an
Gözümün önünden geçiverdi koca, tozlu bir saman
O an anladım boş hayallere daldığımı
Bıraktım elimdeki yakaladığımı
Ve seni bıraktım o halde
Gidiyordun kayınvalde
Ve dedim ki kendime
Ölümlü dünya gel artık kendine