Zindandan Notlar

Yüzünü unutmaktan korktuğum insanlar var,

Sesini hatırlamaktan kaçındığım anılar.

Bir mektup gibi yırtılmış hayaller,

Ve bitmeyen bir hasretin sancısı…

Zaman, bir gardiyan gibi önümde,

Adım adım eksiliyor hayat.

Herkesin yorulduğu yolların,

Ben bittiği yerdeyim…

Çürük duvarlar gibi içim,

Çökmüşüm sessizliğe...

Bir zamanlar güneşin doğduğu yerden,

Şimdi rüzgar bile geçmiyor.

Zincire vurulmuş bir gölge gibi,

Ömrüm duvarlara çiziliyor.

Geceler çok uzun burada,

Düşünmek yasak ama 

düşünmeden durulmuyor.

Bir ses, bir koku, bir eski anı,

İçimde yankılanıyor.

Ve

Hasret en ağır zincirmiş,

Bunu burada öğrendim.

Bir annenin duasında eksik olmak,

Bir evladın gözlerinde silinmek…

Çürük duvarlar gibi içim,

Çökmüşüm sessizliğe...

Herkesin yorulduğu yolların,

Ben bittiği yerdeyim…

D.bakır 2021