Zindandan Yâre Mektuplar

..."Yazma artık bana
Bütün yolladıklarını okumadan yırttım attım?

Tebessümlerimin kapatıldığı o zindanda
Gerektiğinde kullanmak için
Mutluluk kelimeleri biriktiriyorum zihnimde
Ölü güller yetiştirmelerimi saymazsan
Tek eğlencem bu ,yalnız ve soğuk hücremde

Yokluğunda benden yansıyanları görsen korkarsın
Burada geceler gündüzlerden daha zor
Yorgun yüreğimi hüznün örsüne yaslayıp
Acıdan çekiçlerle kaç defa dövüyorlar
Bilsen şaşarsın!
Alışıyormuş insan
Uzun zaman oldu, günleri saymayı bıraktım

*İlk başlarda sensizliğe pek aldırmamıştım
Ta ki, kan damladı rengini kaybeden gözlerimden
İşte o zaman ağlamayı bıraktım*

Yüzüm yok
Kimliğim kayıp
Prangalar kan kardeşim

Dedim ya;
Mutluluk kelimeleri biriktiriyorum
Pespaye günlerin kara ceplerinde
Ne zaman kullanacağım sanki?
Kendimi kandırmaktan bıktım

Bizim şarkımızın çalındı geçen akşam
Altı numaralı koğuşta bir radyodan
Ağladım..

İçimdeki çocukla beraber senden kalan ne varsa
Kıyısında eğleştiğim uçurumdan aşağı attım
Adın yok artık
Gözlerinin hükmü yok
Yoksun!

Sen bilmezsin;
Önceden çok önceden
Ateş böceği sürüleri geçerdi düşlerimden
Ki; Ben adını yazmak için rezil gecelerime
Yakalayayım diye peşlerinden koşardım
Artık uyumuyorum..

Sakın ha geleyim deme!
Buralar sana göre değil
Yazma artık bana
Hem, ne diyordu şarkımızda hatırla;
?Lale devri çocuklarıyız biz zamanımız geç/miş?

Bu özgürlüğüme beş kala
İlk ve son mektubumdur sana
Okuduğunda şaşırma!

Sabahın alacasını kuşandım yine
Son zamanlarda tek örtüm o
Nasıl yakıştı bir bilsen

Az önce getirdiler idam fermanımı
Büyük bir huşuyla imzayı attım
Elveda ey yâr!
Elveda canda saklım,yasaklım
Elveda!

İstanbul/08