Zitliğa Kitlik Yok

İşte kalem, işte kâğıt/ Ne dilersen, sen onu yaz.
İster topla, ister dağıt/ Bağırma da, avaz avaz.

Muhabbete alışmıştık/ İçimizde yoktu garaz.
Küstük amma, barışmıştık/ Yine senden çıktı maraz.

Ölçüp, biçip, tartıyorsun/ Sence nedir bilmem ki baz?
Eksilmiyor, artıyorsun/ Keşke adil olsan biraz.

Birden bire havalandın/ Naza çektin, hem de ne naz.
Keleklerle oyalandın/ Kavunlara yok mu? Niyaz.

Hayal edip, kuruyorsun/ Farklı üslup, değişik tarz.
Yürekleri buruyorsun/ Bazen nötrsün, bazen de faz.

Ağustosun sıcağında/ Buz kestirdin ayaz ayaz.
Zemherinin kucağında/ Yanıyorsun alaz alaz.

Giriyorsun renkten renge/ Ne siyahsın, ne de beyaz.
Sorsam hani, nerde denge?/ Art ardına gelir cevaz.

Bana aksi diyorsun da/ Benden mi ki? Her itiraz.
Sen ayvayı yiyorsun da/ Diyorsun ki, yok; bu kiraz.

Akıllısın, zekisinde/ Çok hırslısın, çokta kurnaz.
Gurur, kibir nefisinde/ Hem yaramaz, hem de haylaz.

Birikimli, bilgilisin/ Öğüt verdin, ettin vaaz.
Şan şöhretle ilgilisin/ Birincilik bile, çok az.

Bence boştur seğirttiğin/ Benzin bitti, gelir mi gaz?
Her geçen gün erittiğin/ Dostluk öldü, bir mezar kaz.

Güçlü hırsın, cılız sezgin/ Arifliği us aramaz.
Dizelerden gelen ezgin/ Hakikate hiç yaramaz.

Hoyratlardan çok incindi/ Soldu artık gül-şeni raz.
Gönül dostça hep didindi/ Şevk kırıldı, kalmadı haz.

Çekilmez şey, kahrın ağır/ Sazendeye, çalarsın caz?
Can kulağın biraz sağır/ Davul varken, neyine saz?

Ahde vefa gereğinden/ Boynumuza olunca farz.
Yaralının yüreğinden/ Reddetsen de, sana bu arz.

22.05.2009