Ziyan

hayat insana elini uzatırken çekiliveriyor.
insan bu sözlerini söylerken bilmedik yere incitiyor.
kaldığım bu ev bir gün yıkılacak bunu aklım almıyor.
kırıldı yıkıldı paramparça oldu yüreğim söz dinlemiyor.

sözsüz bir şarkı dinledim pek hoşuma gitti.
anladığım kadarıyla sevme yanarsın diyordu.
bilmiyordu yanmak ne kelime kor oldum.
gözlerim kör kulağım sağır ama ben hep ziyan oldum.

sevdiğim yarin ardınca gittim. pek kabul görmedim.
sevdim ölesiye dilendim aşkını söz dinletemedim.
ellerin olasın diyorum içimden ama neye yarar.
sen ziyan edersin herkesi zehrin bir kendine yarar.