Ziyan Olsun Yüreğim

Maşuk oldum söz uçarı bendine
Gül revan olmuş, ziyan olsun yüreğim

Ver şu kokulu silgini
Çocuksu sevdamı yazdığım kağıdı
Damlalarım suskun, düşerken sileyim

İnadına sıyrılmış
Ten kokumda hapis tenin
Neye üflerken usta
Bir kadeh kımız
Ziyan olsun yüreğim

Çıkmışım ulu çınar tepesine neden bilmem
Hani yarışırdık sen için
Vardığım dal üstünde ellerim, sarılmışım
İnemiyorum bendinden, gövdenden
Uçların keserken parmaklarımı ellerim kayıyor
Tut be Allah aşkına
Çilesi bitsin suçsuz bedenin
Al ruh sende kalsın
Ziyan olsun yüreğim...

Hani o çocuksu
Bulut diplerinde hayaller ile buluşuk
Komşu kızını pencereden seyretmeler...
Uçmuşum baş üstünde başım, başın
Gelmez oldun dilimden düşenlere
Yazıyorum o vakit anlarsın belki
Kafiyem hangi dalgada alabora oldu bilmem
Bırak kalemimi de alıp gideyim
Varsın, ziyan olsun yüreğim...