Zonguldakta Devrim

Isyanin ilk sabahıydı, 

Zifiri karanlığın ardından ciseli bir güneş yükseliyordu kilimli sahilinde,

Devrimciler tek-tek  çıkıyordu toprağın rahminden

Yuzlerin karası akıyordu çeşme basında,

Bir kalıp sabun boş bataryalar,bir dal cigara ...

Telaşla bankoda mehmet çavuş, puantör vedat, parmaksız ismail... 

Parmağını domuz damının metaline kaptirali çok olmamıştı ama...

Lâkabı  yapışmıştı bir haftada...

O ikindi duman basmamıştı termik  santralin bacasinin basına.  

Yamaya doğru mezarlık merdivenleri doldu insan 

91in zemherisi 

Soğuksu düğün alayı gibi davullar çalıyor

Ankara ayakta ankara tedirgin!

Devrimciler yürüyor vücutlar bezgin

19unda hacer bağırıyor huseyinim için

Bir şehir kalktı geliyor tünellerin içinden kavgaların çamurundan.

Lavvar da kirmizi bayraklar 

Havada sol yumruklar...

Birdaha güneş hiç böyle doğmadı Zonguldak ta.

Unuttular,

Unutuldular...