Zor

Zordur seni sevmek
Haziranda kuşlara bağırmak gibi
Bakmak camlara
Ellerini toprağa vurmak gibi

Ellerini tutabilmek
Ruhumdan zincirlenmiş gibi
Koşmak sana
Sallanan bir salıncakta ağlamak gibi

Uykunda gözlerini görmek
Nefesinde rüyalarımı bulmak gibi
Delirmek denizlerde
Kolluklarımla gözlerinde batmak gibi

En çok da ağlamak sana
Bir bayram sabahı hastalanıp
Şeker toplayamayan çocuk gibi

Ve durmak kalbinin attığı her yerde
Tapmak üzerine doğan güneşe
Sapmak döndüğün her köşeye

Zordur sevgilim hasretine dayanmak
Dökülen saçlarını yastığının altında saklayan
Kanser çocuğuna umutla bakan anne gibi

Zordur nefesim, bir şubat soğuğunda ölmek
Kesilirken soğuktan kibritçi kızın kibriti
Alnıma kocaman bir ateş düşer
Ruhum dudaklarında diz çöker
Güneşim ellerinde söner