Zor

Ne dost kaldı nede ağyar

Birer ikişer gittiler

Kimi genç, kimi ihtiyar

Bilmem neye kahrettiler.

Anam yaktığı ağıtta

Babamın acısı vardı

Benim yaktığim ağıtta

Anamın acısı kaldı.

Bostan korkuluğu gibi

Ağlarım ben güle, güle

Kafesteki kuşum sanki

Kasavet nedendir böyle.

Arıyorum soruyorum

Ayrılalı epey olmuş

Aynı yerde duruyorum

Gidenler yerini bulmuş.

Bu günde bir şey olmadı

Tıpkı dünki gibi geçti

Kimsede beni sormadı

Seneler hep böyle bitti.

Geçer günler zor tanırsın

Şapka düşer kel görünür

Daha nasibim var sanrsın

Ecel sorguya götürür.

Mustafa Yaman

10 mayıs 2022