Zor Günlerin İhanet Zincirleri

elinde mavzeri
yürüyordu dağ yamaçlarında
cesareti yüreğinde akardı bir bakışı yeter dünyaya
cihana meydan okurken şahlanışı görseydin
için için ağlardı gönüller

menziline dikilen taşı vuracak gibi...
vatan toprağı
ana yurdun bahtsız kara günlerinde
mekansız yurtlardan
yol eyleyen patikalı çetin dağ başlarında

yüreği gümbür gümbür atardı denize akan yağmurlarda
Yiğidin şirin ellerde hasret çekerken bu gönül viran b/ağlarım
dersimin altı kelek dört tarafına dağlandım yüreğim kanar

yürekli direnişlere kalınca
Munzurun suyu alkanlara boyandı akıyor dünden bu güne
kara sayfaların boy attığı Laç deresi
kurşunladı diri diri canların kadın çocuk feryatları duyuldu dağ taş dinledi
halen sesi duyuluyor sağır sultan duymuyor

efsanesi
genç kızların intiyar süsü
gelinliğin son ak perdesi arlandı bir kez düşman utancı
temizdi rüyaları ölümü pak bildiler
sevdalı gelincikleri onuruna Munzura doydular

Munzur akardı ağlayan yürek selinde
gönül harabe diyarların haykırışı
şahitti dağ taş çağlayan Munzur suları

insanlık utanıyordu sularına b/akarken
vatan ihaneti insanlığın son nefesi

topraktan fışkırdı sonsuzluğa ölülerin çığlıkları
şimdi çirkefliğin tarihini yaz utansın iki yüzlü ihanetin izleri
zor günlerimin ihanet zincirleri

dağ taş deniz suları çağlarken
Munsur hiç susmadı etrafi çevrelenmiş kurtların inlemeleri
hiç eksik olmadı tarihin kara bahtsız ruhları

ceylanlar yurdunda inliyen türkülerine
zor günün karası ihanet zinziri
inleyen çığlığımla bitmeyen haykırışımla acıyan ruhum

kanayan yaralarıma yanarım
bu derdin gerçeğine k/anarım

*''ayıptır.zülümdür.cinayettir.''*

19*11*12*Karataş*