Zor Olani Seviyor İnsan

ZOR OLANI SEVİYOR İNSAN
Ben hep acı çektim
Her zaman sevgiye hasretti yüreğim
Bir gün karşıma çıkacak ümidiyle yaşadım
Ama
Çıkanlarda hep aldattı beni, kandırdı
Her yaşamış olduğum aşkın ardından
Ağladım, ağladım, ağladım,
Tam buldum derken kaybetmeyi öğrendim
Ben severken sevilmemeyi öğrendim
Duygularımı, hislerimi, içimde yanan sevgiye hasret yüreğim
Beni hep yanılttı...
Seni gördüm, seni sevdim
Ben seni sevdim,
Sense bir başkasını
Ben sana ağladım
Kadehimin içinde duran son damlayı adını anarak içtim
Sense benim sana olan sevgimin farkında bile olmadan
Sevdiğine ağladın...
Adaleti yalan dünyanın içinde
Bir sağa bir sola savrulup durduk ama
Sevmeyi sevilmeyi, ümid etmeyi unutmadık
Sevgiye aşka tövbe etmedik
Belki ben seni severken sen beni sevmedin ama
Karşılıksız aşk acısını sende tattın
Belki benden daha çok acı çektin
Belki daha çok haykırdın yalnızlığına ama
Hep böyle olmuyor mu be sevdiğim,
İnsan hep sevgiyi uzaklarda aramıyor mu?
Her zaman imkânsızı seçmiyor mu?
Bu yüzden seven kalpler acı çekmiyor mu?
Oysaki elini uzattığında tutup yakalayıp mutlu olacağın
Kişiyi fark etmez bile insan
Seni ölene kadar sevecek olan insanı gün gelir
Görmezsin sevdiğim
Hani bir şarkı vardır ya
?'Zor olanı seviyor insan diye''
Bende zor olduğun için seviyorum seni
Sen beni sevsen de sevmesen de
İstesen de istemesen de
Ben seni seviyorum gülüşü güzel sevdiğim
Seni seviyorum...