Zoraki

Yapmak zorunda olduğumuz şeylerle dolu hayat
Gitmeler zoraki kalmalar zoraki
Güneş ufku arşınlarken bir akşam vakti
Kara bulutlar çöker bu şehrin üzerine
En kuytu köşelerinde
Bir çocuk avuçları göğe doğru
Sadaka ister ve zoraki bir sesle
Abi bir ekmek parası
Ve kapanmayacak yürek yarası
Daha nice nicesi varken
Ve birileri bir şeylerin bedelini
Ödememesi gerekenlere ödetirken
Güneş vurur penceremize
Saatler bilindik çığlıklarla yeni günün habercisidir
Ve hayat bıraktığımız yerde öylece durmaktadır
Başlayıp başlamama lüksün yoktur üstelik
Kalkıp olman gereken kişi olu verirsin
Bir hengamedir bu soğuk bir savaştır adeta
Ortasında kendini bulu verirsin
Sürelki seçenekler çıkarır önüne
Kendince iyisini seçersin
Öyle bir sınav sistemi ki bu
Kazananı asla bilemeyeceksin
Ve bir yanlış bütün doğruları götürebilir
Her şey tıkırında giderken
Daha bitmesine çok varken
Bitiş zili ansızın çalabilir
Belkide bir rüya bütün gördüğün
Kabus yahut düş senin için
Ne önemi var ki işte
Uyuyordun sadece
Ve bir gün zoraki uyanacaksın