Zordur

Zordur uyuyabilmek geceleri,
Yanında yokken özlediğin kişi
Üşürsün kat kat yorgan altında
Yokken yanında özlediğinin teni

Zordur vakit geçirmek geceleri
Bir daha ne zaman göreceksin, düşüncesi
Titrersin, tüyler ürpertir
Onsuz bir anın gölgesi

Zordur konuşmak geceleri,
Düşüncelerin derinleşir karanlık gibi
Korkar olursun ağzını açmaya
Duymayacaksa özlediğin, sesini

Ardı ardına sıralanırken geceler böylece,
Vazgeçemez, beklersin gelecek mi diye
Asmaya korkarsın, seni ayakta tutan
Kör ederken ruhunu umut denilen serseriyi

Yanında olma umudu hayallerine bile işlemişken,
Onsuzluk korkusu kanına nasıl işlemesin ki?
Gelmeyeceğini bilse, gece sabahı beklerken,
Yine de kavuşma arzusundan vazgeçer mi?