Zorundayım

Unutmak zorundayım aşk tarihimi,
Sana adadığım çocukluk günlerimi,
Küçük bir teşekkür çıkabiliyor dudaklarımdan,
Hayatımın en güzel duygularını yaşattığın için bana.

Acı da güzeldi senle, anlamlıydı,
Hayalinle bu dünya daha bir farklıydı,
Bilirdim seni sevdiğimi, sadece seni sevdiğimi,
Görmezdim kaçırdığım mutluluk oyunlarını,
Zaten tek bir mutluluğum vardı; o da sendin.

Gidiyorum, aşkın tamamını sende bırakarak,
Vazgeçiyorum hayaller kurmaktan,
Görevlerim varmış benim,
Evlenmeliyim, aile kurmalıyım,
Sevmediğim bir adamdan çocuk yapmalıyım.
Ben senin hayalini sonsuza saklamalıyım.

Kuralları var bu Dünya'nın,
Yaş ilerlemeden, kemale ermeden,
Kadın olduğumu hatırlamalıyım.
Bir zamanım varmış benim,
O zamanı bir robotmuşum gibi yaşamalıyım.


Sevmesem bile sever gibi davranmalıyım,
Ben hayatımı ona adamalıyım,
Aşk nedir ki, ayakta tutabilir mi?
Beni ipekten kumaşlara sarabilir mi?

Bu cehennem yangınlarından farksız,
Boyun eğmelerle yaşayabilir miyim sanırsın?
Sensiz kalbim atar mı, nefes alabilir miyim?
Değmesin başka tenler bedenime, istemem.

Yanacaksam,
Cehennemde seni sevdiğim için yanayım,
Tek günahım bu olsun, gocunmam,
Seni seven ruhum özgür kalsın,
Kime ait olduğunu bilmeyen bedenimi topraklara bırakayım,
Ben bir tek seni sevmekten korkmam.