Zuhal

Kaçma üşürüm çocuk, ben güneşim sen Zuhal
Güneş üşür mü deme, sıcaklığı sendedir
Yudum yudum içerken her gece aşkı hilal
Yıldızların gözyaşı gökte değil bendedir
Siyah beyaz kareye çivilenip kederde
Mazinin tünelini arıyorum kaderde

Saçım başım dağınık, deme bana bu ne hal
Kaçma üşürüm çocuk, ben güneşim sen Zuhal




Bakma yanarım çocuk, ateş gibi gözlerin
Kıvılcım büyüdükçe püskürür kızgın lâvlar
İçimde derin yara sevgi içen sözlerin
Ne yazık ki çürüdü tutunduğumuz savlar
Hüzün sağanağında saçın başın tarumar
Menfaate oynanan hayatın sanki kumar

Yüreğimde bir uhde mazindeki közlerin
Bakma yanarım çocuk, ateş gibi gözlerin




Gülme ağlarım çocuk öyle bir gülüş ki bu
Zeytin gözlerin neden bu kadar şeffaf bakar
Her gece mahşerime öyle bir geliş ki bu
Kutsal nehirler bile an'ın aksine akar
Sağımda hayallerin solumdaysa hüzünler
Ne zaman açar çiçek, biter sahte hazanlar

Bak! Süzülüyor gökte yoksa umutlar mı şu
Gülme ağlarım çocuk öyle bir gülüş ki bu




Susma ölürüm çocuk boğar beni sükûtun
Dilekler büyüdükçe taşarsın seller gibi
Parıldamıyor artık gözlerinde yakutun
Aynadaki aksine bakarsın eller gibi
Çünkü bu yol uçurum, itiyor hayat seni
Elimi uzattıkça çekiyor ölüm beni

Lâl dilini çöz artık, ömrün beline tutun
Susma ölürüm çocuk boğar beni sükûtun