Zulmün Eli

Zamansız açarsa sevda çiçeğin
Çekersin sineye mahşere değin
Libası neylesin cefakar eğin
Feleğin elinde kaldıktan sonra

Bırakmaz yakanı zulümün eli
Suskundur bağrında sevginin dili
Bahtsız dünyasında öder bedeli
Gülmesin talihim öldükten sonra

Ağlama yaşına kıyamam diyen
Meğerse kendiymiş ömrümü yiyen
Çaktırmadan yontar mütamadiyen
Yumuşak yüzünü bulduktan sonra

Aliye kendiyle barışık yaşar
İnsanın insan'a zulmüne şaşar
Dere de boğulur umman da taşar
Boğazına kadar dolduktan sonra