Zulüm Ölümdür

Her gün bağrında
Bir umutsuzluk
Bir kaygı
Başka bir acı taşıyan
Kana bulanan
Ey nazlı ülkem
Yıkımlara
Ocak sönmelerine
Şakaklara çevrilen namlulara
Soysuzların küfürlerine alıştık biz

Irmakların donuşuna
Yıldızların sönüşüne
Madenlerin çöküşüne
Kalleş kurşunlara
Kırılan umut çiçeklerine
Azrail'in gülüşüne
Zorbalara, zalimlere
Eşkıyalara
Gözlerde saklı yaşlara
Buruk acı yüklü yüreklere alıştık biz

Olmasa da kefenimizi
Eşilmese de mezarımızı
Yaşam kavgasında
Ne çok ayrılıklar yaşadık
Ey felakete bürünen ülkem
Kızıl meydanlarda toplandık
Bir tutam sevgi, mutluluk için varız biz

Yüreğimizde kundaklayıp
Sevgiyle büyüttüğümüz özgürlük
İşçi,
Köylü
Emekçiyiz
Emeğin bereketine
Kutsallığına ant içtik
Kollar birleşsin
Zulüm yıkılsın
Her gün
Bu topraklarda
Başka keder
Başka bir acı istemiyoruz
İnsanca
Hür yaşamak uğruna
Bu rezil düzenin
Yıkmak için
Yarınlara, güneşe, özgürlüğe koşuyoruz biz

23.05.2014
İstanbul