Zümrüdüanka - Mehmetçik

Sabır ölçüyor çağın soytarısı
gecenin buzul sessizliğini yırtar gibi
bir geliş ki
insanlığın terkisinde
kinine tutsak birileri
dünyanın karanlık iğretileri

o kan kokan hüner, akıl almaz döl
durmadan çoğalan kalleşlik
kuytu köşelerde pusuda
dağlar yıkık ? ağaçlar devrik
kurşun yağmuru hayatın yapraklarında

çiğ bir gecede katran
kapkara bulut örtündü evrene
baldıran otu filizledi
sancaktar Zümrüdüanka
koptu sıladan dağlana dağlana
sağanak ağır-darbe ağır
yıkandı saçları kanla

esareti getiren dalgalar arasında
damarların boşaldığı yere
özgürlüğe
kanat çırptı zümrüdü-anka
ayın gökyüzünü tuttuğu gibi
tuttu toprağın parıltısını parmaklarında
bir avuçtu yüzü - sesiydi bir avuç
kirli ellere düştü son uçurtma

bir avuç kül varlığı, zümrüdüanka
döküldü avucuna karanlıkların
binlerce yıkılmış kent arasında
her nerede
anasının zümrüdü - anka
ateş aynı ateş, ağıt aynı
viran evlerde

ateş gökte
çorak yerlerde
ağıt kokulu ellerde
viran evlerde

yana yakıla
özgürlüğe su veren zümrüdüanka
inanmak zor
kanmak-dayanmak zor
incecik hayat denen yolun başında
geldi sana
ağırla toprak bu konuğu
ağırla