Ay kadını...Temmuz akar kanından. Bir kıskacın merhametinden bakar hayata. Yasak gözlerin yanılgısında, yitip gider masumiyeti. Gizemli, güçlü, kindar yanılgıların hırslı nöbetçisi. Gecenin bile korktuğu kadar sessiz ve derin. Tezatla barışık ruhu masum bir kedicik.Ömür şerbetinde hiç büyümeyen çocukluğu neşeli.Yengecin asaletinde, bitmeyen şiirlerin tınısında yangın, gitar ezgisinde aşk... Sesinde geçmişe özlem salınan,duygusallığı arşa değen Ay Kadını. Yüreğinde atar yarına yaktığı umut ateşi.