Doğduğum şehrin adı yoktu. İlkokul ve ortaöğrenim diye başlayan cümlelerim genelde bir çocuğun gözlerine sürdüğü yalanlardı. Liseye geldiğimde gözlerim dünyaya yeni açılan bir kapıydı. Üniversite hayatım diye başlayan sözlerimde ise gördüğüm tek şey kırık bir aynadan sızan çatlak hatıralardı. Gözlerimin rengini bilmem. Saçlarım genelde hep beyaz takılıyor. Çay içmekten nefret ederim. Hobilerim arasına birşeyi sokmam. Gerisi bildiğiniz gri , tozlu , anlamsız " hayat hikayesi " işte...