Bahşiş

Hemen söylemem lazım ki biz truzim çalışanları,sırf bahşiş almak için çalışmayız sadece bizim sektörde değil,hayatımızın birçok yerlerinde bahşiş ya almışızdır ya da vermişizdir.Mahalle bakkalında,berberlerde,simitçide,çiçekçide bile küçük bir bahşiş kutusunun olduğunu hepimiz görmüşüzdür,şu bir gerçek,bahşiş çalışanların motivasyonunu artırmaktadır.Ancak burada kırmızı bir çizgi var:rüşvetle karıştırılmasın.Rüşvet,bir işin yapılabilmesi koşuluyla talep edilir,zorunlu kılınır ancak bahşiş gönüllü verilir,koşulsuzdur.

Benim fikrimi soracak olursanız bahşiş şahsa verilmelidir çünkü kutuya attığınız zaman kimin hangi amaçla harcaladığını bilemiyorsunuz-ben mutfak departmanı için söylüyorum- o sihirli kutu ya aşçıbaşı ya da aşçıbaşının yardımcısı tarafından günlük,haftalık veya aylık olarak açılır.Sözde "dağıtıyoruz"derler ama gerçekler malesef farklıdır.

Önceki işyerimde aşçıbaşının her mesai bitiminde kutuyu açıp bahşişleri cebine attığına çok şahit oldum.Oysa bir aşçıbaşının maaşı normal işçi maaşının üç katı kadardır,kimi yerlerde daha

fazladır.Normal işçi sekiz saat çalışırken onlar ise on iki saat çalışırlar ve bahşişleri cebe kaydırmak için bir kılıf uydururlar kendilerince,hepsi böyledir diyemem çünkü içlerinde imanlı-vicdanlı,adaletli kimseler de var,beş parmağın beşi bir değildir,yarası olan gocudur.

Bazı toplantılarda şaka yoluyla sorarız:"Sihirli kutu ne alemde?"

Sizler "bal kutusu"da diyebilirsiniz.Her zaman savunmaları vardır: "İş yerine malzeme aldık." Yahu Allah aşkına,koskoca işletme ve patron her yıl ya bir otel kiralıyor ya da bir otel satın alıyor, işçilere verilen bahşişlerle malzeme alacak kadar aciz mi?