Biraz da Felsefe

Evren, gücün ve yalnızlığın üzerine kurulmuş bir tragedyadır. Her yıldız güçlü ve yalnızdır. Enerjisi bitene kadar yörüngesindeki gezegenleri etkiler. İşte bu yaşam evresidir; fakat mutlaka bir gün söner, ömrünü tamamlar ve tragedyaya ayak uydurur. 

İnsan hayatı da içinde yaşadığı evrenin kurallarını yerine getirir. Doğum, ömür denen tragedyanın başlangıcıdır. İnsan beyni enerjiyle çalışır, tıpkı yıldız gibi sönene (ölene) kadar enerji yayar. Organlar ise gezegenlerdir, hepsi bu enerjiden etkilenir, hayat bulur. Ölümle birlikte tragedya tamamlanır. Yani doğduğu anda ölümü kabullenmiştir aslında insan ve bundan kaçmak için mutlu olmaya çalışır; çünkü mutluluk ölümsüzlük gibidir, ölümü unutturur. Tragedyanın ana konusu mutsuzluktur; mutluluksa sadece virgülleridir bu kitabın. Şöyle ki; bir karikatür kitabı hayatınızın çok küçük bir anını etkilerken; dram ağırlıklı bir kitap hayatınızı değiştirebilir. 

Evren halen yazılan bir kitap; tanrı da evrenin ta kendisidir! Her şey ondan birer parçadır ve insanın tragedyası onun için sadece bir virgülden ibarettir.