Çatı

Kavramlar arasında dile gelen her hüküm yalnızca ve yalnızca bir eylemi, bir oluşu ve bir işleyişi tahlil etme girişimidir. bu girişim, hareket sistemini işler hale getiren yapının temkinli ve şüpheci ve bazen de kendinden emin adımlarını pay eder günlere. zamanın içinde bir kimseden bir kimseye kalan hatıratı ebedi kılan insanca bir nüans, hatta bir teslimiyet kargaşasıdır.

Var oluş, asırlar öncesi insanı korumaya kalkan nice duvarlardan geçebilmeyi başararak güdüsel bir sona evrilen hakikatin bugüne yansımasıdır. kişi var oluşundan ne kadar sorumlu değilse kendi yok oluş serüveninin en mühim etkisi olarak çıkacaktır karşımıza. adı geçen etki, her ihtimali biraz gerçeğe biraz da bilinmeyene sürükleyecek böylelikle yıkım kaçınılmazlığa bürünecektir.

Bir çağın insanı olarak o çağda yer almak, uzun ve dağınık cümleleri toparlayamayan için silik, toparlayabilen için ise dinamik yankıları ne kadar duyumsadığınla ilintilidir. getirisi olan her yeni mevsim bir kararın eşiğinden kaç kişiyle bir arada geçtiğinin hesabını soracaktır. bu hesabın içinde olmak yaşamak ve yaşamak adına nihai çatıdır.

Birleşim, bir insanın bir insana en haklı sığınma talebidir. çünkü bu eşikte tek kalmak kişinin dehlizine dolan sancılardan ibarettir.

ki sancı yok olacak her var olanın "var oluş" bedelidir.