Dört Dörtlük Olmaz Her Şey

Tutturmuşuz illa bir yerinde aman bir eksiklik, noksanlık olmasın. Bir işi planlarken sakın aksaklık olmasın diye kırk takla atarız değil mi? Ya da ne bileyim, heyecandan bu elimdeki metni topluluk önünde okuyamazsam diye boşu boşuna stres eder dururuz. Niye böyle telaş ederiz ki? Dört dörtlük olmaz her şey. Ne demişler? Su akar, yolunu bulur. 

Demem şu ki, bir kız sevdin diyelim. Kusursuz güzelligi olsun istiyorsun. Eli, ayağı sağlam olsun istiyorsun. Maalesef beklentilerin bazen karşılanmaz. Yanağında benleri olur, çilleri olur, sivilceleri olur, ayağı aksak olur, yani olur da olur. Sen olduğun gibi seveceksin. Değer vereceksin o kadar. Hep bu bitmek bilmeyen isteklerin var ya, bir gün başına dert olur. Bir anda gözün doymaz hale gelirsin de, ne ara ben böyle oldum diye hayıflanıp durursun. 

Yahu bırak eksik kalsın bazı şeyleri. Tam olmaz her şey. Düzgün gitsin dersin işler her zaman ama iş bu, gitmeyebilir. Eğer çok sakındığın göz var ya, her an çöp batabilir yani.  Öyle kendine dert ederek de hayatın anlamı, güzelliği kalmaz. Yaşamın hep keşkelerle sürüp gider. Buna izin vermemek gerek. Bunun da en iyi yolu, pek aldırış etmemek bence. Küçük olaylara geri dönüp takılmamak.