Formoz III

 Çarpık eşleşmelerin bahanesidir kimi ilişkiler. Sakinliğine enerji katması veya kontrolsüz adrenaline ket vurması, vurması da değil önemli husus, vurabilecek tek kişi olması. İşte aradığım kişi dedirtir. 

Peki ya tercihlerinin altında kaldığını anladığı o gün? 

Sağanakların arasına sığınmaktan başka seçeneğinin olmadığı o malum kıyametin? 

Kaldım biliyorum, öldüm bildiriyorum. 

Bir kamelyada attığını hissettiğin kalbinin yıllar içinde yıpranması, ihanete uğraması, iftiralarla sıkışması ve nihayetinde pes etmesi. Olayların, cümlelerin sonunda seviyorsun kalıbı ne anlamsız hissettiriyor bana, seviyorum ile başlayan tüm olumsuzlukları düşününce. 

Ah ne büyük acı, güven zedelenmesi, saygınlığının elinde olmayan sebeplerden beş paralık edilmesi, bir şey yapamamak, bir şey yapması gerekenlerin seyirci koltuğunda oturduğunu geç de olsa anlamak. Kaç damarım tıkandı bilmiyorum, serden geçmek için kaç damar daha gerekli bilmiyorum, buradan felekle dansa evrilir miyim bilmiyorum.

Bitsin istiyorum, biterken kaybedeceklerimi düşünmeksizin. Durup seyre koyulunca boynumun büküldüğünü, alnımın lekelendiğini, gözlerimi kaçırdığımı, adli vaka olduğumu, aslına bakılırsa böyle lanse edilmem için kazılan kuyuları, kuyu kazanlara kazmak kürek taşıdığımı, terlerine havlu bastığımı görüyorum. 

Avazım dürtüyor beni, ses ver artık diyor. Ellerimi kontrol edemiyorum, bilmem kaç pakete çıkardığım nikotin dostluğuna. O gün o kamelyada bir kişilik yer olmasaydı da bunları yaşamasaydım diyorum, yaşarken ket vursaydım diyorum, değersizleştiğim her şerden seviyorum diye çıkmasaydım diyorum. Sonucunda ölmeseydim diyorum. Öldüm oradan biliyorum.

Güzeldi; sen kokan mutlu dünler,

ardın sıra sonu gelmeyen düşler.

ne var ki sen düşlerden de güzeldin.

damardan almışcasına yaşarken,

geberesice varlığın kısmi hayaldi.

yokluğun bunalımına nefesin ilaç.

nefesin boğuk, çapım dışında nefesin.

ölümü koyunları sayarak bekliyorum.

son koyun elbet gelecek biliyorum.

dramatik kompozisyon ana metin.
Formoz
Bölüm 3