Gayr-ı İhtiyar ve Kayık

Ben gayr- ı ihtiyar bir kayık,

senelerdir açılırım boğazın serin sularına

tokalaşırım canımın canı dostlarımla

Meşe ağacı ile hayat buldu dört bir yanım

Dalgalar savurur gayr-ı ihtiyari paslaşır durur serin sularda Rüzgârın yüzüme üflemesi beni alır götürür sonu görünmeyen dehlizlere.İşte koca bir ömür öyle ya da böyle bir gün biter.Hayatın bizlere ne getireceğini bilemeyiz.Niyet eder, olta atarız mavinin yedi tonuna bazen boş döner,bazende kasalara sığmaz denizin incisi.Ummadığın anda umulmadık şeyler olabilir!gayr-ı ihtiyar demişti dersin evlat.ölmeden önce emanet edilmiş,bir defter ve içinde ki yaşanmışlıklar.Yaşlı ihtiyardan,manevi evladı rûzgara

…

Bir hayat hikayesinin sonuna daha geldik gördün mü?,uzun ama kısa bir yolculuk hayat.Hadi bakalım yoluna rûzgar.Daha fazla kendini hapsetme karanlık denizlerin içineyakamoza ol parılda gecenin bir yarısında, şimdi gidenlerle gidilmez bilirim ama kalanlarda yaşanmaz deme..!Bu satırları sen okuyorken ben toprağın altında ölmüş olacağım.sil bakalım gözyaşlarını:)Hayat Senin çizgin ile devam eder.Tabii rayından çıktığı durumlarda elbette olur.Sen her zaman doğru bildiğin yolda ilerle olurda birgün yaşam mücadelen tükenirse,kardeşlerini hatırla sen de gidersen kimseleri kalmaz. Ve benide unutma rûzgar.Ailemi feci bir kazada kaybettim.Kimim kimsem kalmadı.Bir başıma kaldım koca İstanbul’da tam umudumu kaybedecekken, aldım kayığımı çıktım denizlere.Deniz benim evim,martlar dostlarım oldu, tutunacak limanım oldular.Kazandığım paralar ile nice yetimin karnını doyurdum,yüzlerini güldürüm“İyilik Et Denize At Balık Bilmezse Halik Bilir”der atalarımız bunları anlattım sana çünkü: örnek alasın diye koca yürekli delikanlım.İşte benim hayata tutunmak için sebeblerim vardı ama o güno yangın çıkmasaydı dükkanda,şimdi yatalak değil ayakta olur tekrar açılırdım mavi huzura.artık saylı günlerimiz var,sularımız sarardı.Sevdim seni evlat yanımda,yıllar önce çalıştın.Biz her zaman güçlü durmaya çalıştık ama şimdi görüyorum ki sen gemilerini tek tek batırıyorsun olmaz böyle haydi bakalım yoluna kardeşlerin seni bekler.

…

Tam ayağa kalkmış ilerlerken ustam dur bakalım evlat sağ tarafta duran konsolun ilk çekmecesini aç orada siyah bir kitap var al bakalım eline dedi.

Elime aldım ve ona doğru yaklaştım elimi tutu bir gün ben ölürsem dedi,o defterde yazanları kaleme geçir olur mu evlat?başımı salalamakla yetindim boğazım dolmuş dudaklarım titriyordu.Elinden öpüp hemen çıktım odadan.Göz yaşlarım sel olmuştu Siyah defteri elime aldım ve ilerledim karanlık sokaklarda aradan bir hafta geçmişti sık sık ustamın yanına gidip geliyordum.4 ocak günü yine birlikte yemek yemiş onun kıymetli sohbetine dalmıştık.Saatte baktığımda gecenin 01.24 görünüyordu.Bu kadar zaman geçmiş miydi sahi?bir yanım hiçte eve dönmek istemiyordu,hissetmişti kalbim ustamın gideceğin… 5 ocak 2015 tarihinde kaybettim ustamı koca çınarımı.Aradan tam 1 yıl geçmişti. İlk zamanlarda her gün ,sonraki günler hafta da 1veya 2 gün mutlaka ustamı ziyarete gelirdim.Bir gün yine ustamı ziyaretten gelirken ,otobüse bindim.Orta tarafa ilerleyip sol koltuğa oturdum başımı cama yasladım. Ardan 5 dakika geçmiştiki,radyodan okunan şiir ile gözlerim buğulaştı,dudaklarım tiremeye başladı.

Ağır ağır çıkacaksın bu merdivenlerden

Eteklerinde güneş rengi bir yığın yaprak

Ve bir zaman bakacaksın semaya ağlayarak

Merdiven şiiri(Ahmet HAŞİM)evet Bu şiir dedim,ustamın en sevdiği şiir kendimi kaybetmiştim adeta. Sesimin ne kadar yüksek çıktının farkında değildim. Bir anda herkesin bana bakması ile utancımdan başımı hemen öne eğdim,şoförün sesi ile tekrar başımı kaldırdım,bende çok severim bilir misin kardaş ? dedi. Ve radyonun sesini biraz daha yükselti.

Sular sarardı yüzün perde perde solmakta

Kızıl havaları seyret ki akşam olmakta

Eğilmiş arza kanar muttasıl kanar güller

Durur alev gibi dallarda kanlı bülbüller

Sular mı yandı neden tunca benziyor mermer

Bu bir lisân-ı hafidir ki ruha dolmakta

Kızıl havaları seyret ki akşam olmakta

Berfin BAŞBOĞA