Sen de Büyürsün Çocuk

Hep böyle küçük kalacak değilsin ya. Sen de büyürsün çocuk, zamanı geldiğinde. Tıpkı annen gibi, baban gibi, abin gibi, ablan gibi. Şimdi tadını çıkar çocukluğunun. Çünkü çok arayacaksın mumla o dönemleri. Hele bir de sık sık aklına geldiğinde, özlediğinde. Bence bol bol resim çektir. Hatıra kalsın bir yerlerde. İster albüm oluştur, ister telefonuna kaydet. Tercih senin çocuk. Çünkü bakmak isteyeceksin o anlara. Benim mesela o kadar çocukluk resimlerim yok be çocuk. Ama senin olsun. Pişman olmazsın korkma. Şimdi hiç sorumluluğun yok senin. Gez, dolaş, eğlen, maç yap akşama kadar. İlerde büyüyünce elbet sorumlulukların olacak be çocuk.

Okul hayatın olacak. sınıflarda dirsek çürüteceksin. Askere gidip geleceksin. Evlenip çoluk, çocuğa karışacaksın. İş hayatın olacak. Eğer nasipse emeklilik maaşı alacaksın. Ama bunların hepsi ilerde olacak. Şimdi benim dediklerimi ciddiye almamış olabilirsin be çocuk. Ne saçmalıyorsun amca da diyebilirsin.  O saf, temiz duygularının içini bulandırmak istemem. Var şimdi istediğin yere git. Bol bol bisiklete bin. Uçurtmanı uçur tepelerde. Şişirilmiş balonları patlat. Horoz şekeri al bakkaldan. Annenden dayağını ye. Babanın işten gelmesini bekle pencerelerde. Çünkü büyüyünce bunların hepsine hasret kalacaksın be çocuk. Şimdi diyebilirsin, büyümesem olmaz mı diye. Olmaz be çocuk olmaz. Öyle olsaydı ben büyümezdim. bak bana, yaşım elliye yaklaştı. Sen ise sekiz, bilemedin dokuz yaşındasın. 

Beni de yanına çağır be çocuk. Doğup büyüdüm mahalleme çağır. Dut ağacının altında basketbol oynadığımız günlere çağır. Misketlerimi düşürüp kaybettiğim yollara çağır. Ah ah, bir küçük çocuk olsam yine. Aksine daha çok büyüyorum. Ama içimde o çocukluk ruhum var benim. Bunu sık sık hallerimden anlayabilirsiniz. Sen de anlıyor musun be çocuk ? Eğer anlarsan yarın parkta buluşalım. Sen salıncağa binerken, ben de tahtıravelliye bineceğim. Tamam o zaman yarın için sözleştik.