Zoruma Gidiyor

Cesurlar bir kez,korkaklarsa her gün ölür ve yok sayanlar elbet bir gün yok sayılır.Evin çatısını temelinden,duvarını kapısından,penceresini tavanından,boyasını tuğlasından,demirini çimentosundan,çivisini tahtasından üstün göremezsiniz;tüm bileşenler birbirleriyle uyum oldukça sağlam yapı oluşur,aksi takdirde temel olmayınca çatının,duvar olmayınca boyanın,tahta olmayınca çivinin hiçbir önemi kalmayacaktır.

Ülkemiz insanlarının çeşitli mazeretlerle dış ülkelere gitme-yerleşme hayallerini duymak benim çok zoruma gidiyor. Eskiden "memur ol,hayatını kurtar,"denilirdi şimdilerde"git yurtdışına hayatını kurtar,"deniliyor.Basit bir örnek verecek olursak,çocuğunuz üst komşuda kalmak istiyor,yani sizi tercih etmiyor,komşunun şartları sizin şartlarınızdan daha cazip geliyor,büyütüp beslediğiniz çocuğunuza söz geçiremiyor onun komşuya yerleşmesine göz yumuyorsunuz,bu sizi rencide etmez mi?Her ailede ufak tefek sorunlar yaşanabilir,bu demek değildir ki; evi terkedeceksin!

Sırf yurt dışına yerleşmek için formaliteden evlenen sonra da boşanıp orada kalan yüzlerce kimse tanıyorum hatta turizme ilk başladığım yıllarda bana da söylemişlerdi:"Kandırırsın birini gidersin buralardan." Kandırırsın diyorlardı çünkü biliyorlardı ki oralara yerleştiğinde boşanıp sevgilinle evlenirsin,bu düşüncelere sahip insanlar az değildi üstelik kendinden yaşça büyük kimseleri seçerlerdi ki boşanırken bahaneleri olsun: "Aramızda çok yaş farkı vardı(!)"

Ben bu ülkede doğdum,büyüdüm ve yetiştim,devletin okullarında okudum,hastanelerinde tedavi oldum,yemeğini yedim suyunu içtim,vatanı görevimi yaptım,kim ne derse desin kardeşim,ben bu ülkede yaşayacağım ya toprağın üstünde ya da altında...