Papağan Gibi

"Hocam diyorlar,çocuğum ders çalışmıyor."

"Çalışmaz"diyorum.

"Hocam ne annesinin sözünü dinliyor ne benim sözümü dinliyor"diyorlar.

"Dinlemez"diyorum.

"Hiçbir hedefi yok"diyorlar.

"Olmaz"diyorum.

"Bizle yemek yemiyor,her gün dışardan getirtiyor,ne yediğini bile bilmiyoruz odasına girmeye çekiniyoruz"diyorlar.

"Çekinirsiniz"diyorum.

"İki laf söylemeye gelmiyor haftalarca kızıp küsüyor."diyorlar.

"Küser"diyorum.

"Telefonuna baktığı kadar yüzümüze bakmıyor."diyorlar.

"Bakmaz."diyorum.

"Tuttuğu takımın oyuncularını saydığı kadar akrabalarımızı sayamıyor."diyorlar.

"Sayamaz."diyorum.

"Onun için birikim yapmaya başladık ama hiç umurunda değil,mezun olur olmaz arabasına binecek"diyorlar.

"Biner"diyorum.

Ne sorarlarsa papağan gibi tekrarlıyorum,kendimi haklı çıkarmak için tartışmalara girişip şekerimi yükseltmek istemiyorum,ne kadar anlatsam da anlamayacaklar zaten iş işten geçmiş,farkında olmadan kendilerini şikayet ediyorlar bana.

Çocuklarınızı duygusuz ve ruhsuz bir eşya olarak görüp öyle yetiştirirseniz sizler de eninde sonunda bir eşya gibi görüleceksinizdir ve eşyalar,kırılır,dökülür ve çürür.