Uzun Hasan

Aradan yıllar geçmiş olmasına rağmen ona olan kızgınlığım hala geçmedi. Nasıl geçsin ki? Bazen sokaklarda karşılaşınca yolumu değiştiriyorum,o belki beni unutmuştur ama ben onu hiç unutmadım.

2006 yılının haziran ayında bir iş kazası geçirdim, ansızın önümüze çıkıveren bir araca toslayıverdik, bizim araç seksen-doksan kilometre hızla gidiyordu,gece olduğu için belki de adam sarhoştu o zaman göz göre göre önümüze çıktı,bilemiyorum.Ani bir frenle neye uğradığımızı bilemedik,bağışlar,çığlıklar,toz dumanın içerisinde kalıverdik.Çok şükür can kaybı yaşanmadı,o an hiçbir şey hissetmedim otele varıp üniformalarımızı giyerken farkettim ki ayakkabımın içi kan dolmuş,çorabımı hemen çıkardan baş parmağında kesik var. Ayakta kalmam ve bu şekilde çalışabilmem mümkün değil.

"Sen otur,dediler müdürü çağıralım."

On beş dakika geçmeden elinde telsiz telefonla geldi Uzun Hasan, o zaman gece müdürüydü,pek sevilen birisi de değildi,anlattım durumu,ne dese beğenirsiniz:

"Kazada olmamış bu."

Akla karayı seçtik derdimizi anlatabilmek için sonunda arkadaşların yardımıyla ikna oldu ve gece yarısı beni hastaneye göndererek parmağıma dikiş atılmış ve bir hafta rapor almıştım.