Yıllar Yılları Kovalar

Nasihat,zahmetsiz bilgidir tek yapmanız gereken sessizce dinlemek ve uygulamak.Koşulsuz sevginin temsilcisi olan anne - babalarımızın sözünden çıkmayalım,onları başka bir dünyanın insanlarıymış gibi yaban görüp burnu Kaf dağında olan evlatlar olmayalım derim.

Askere gittiğim yıllarda rahmetli babam ile amcam nasihatlarda bulunmuşlar,beni dualarlar uğurlamışlardı.Amcam:

"Oğlum,parana iyi sahip çık! Cüzdanını sakın yanından ayırma,banyoya girdiğin zaman bile çünkü en çok hırsızlık o esnada gerçekleşir.Kimseye haddinden fazla güvenme,gün gelir güvendiklerin arkandan vurur.Kimseye fazla paranı da gösterme çünkü sende para olduğunu anladıklarında sahte dostluk kurup seni sömürmeye kalkışırlar."derken babam da şöyle demişti kendinden örnekler vererek:

"Ben temizlik konusunda hiç dayak yemedim,günlük traşımı olur,tırnaklarımı keser ve saçıma büyük önem verirdim çünkü bit muayenesi olurdu,başında bit çıktı mı ayvayı yerdin.Koğuşta herkesten önce kalkar,tuvalete gider, üniformamı giyip yatağıma uzanırdım.'Koğuş kalk'dediklerinde kimi çoraplarını bulamazdı,kimi atletini,kimi uyku sersemliğiyle yataktan düşerdi,benim tuzum kuru olurdu yarım saat daha yatardım arkadaşların çil yavrusu gibi sağa sola dağıldıkları vakitte. "

Bizim bölükte iki yüz on üç asker vardı ve babamın dediği gibi herkes biranda kalktığında bir lovaboda üç-dört kişi traş olurduk,dakikalarca tuvalet sırası beklerdik kuyruk oluşurdu çünkü. Kabız veya ishal iseniz Allah yardımcınız olsun... Komik ama telaşlı anlar da olurdu,dışardaki:

- Çıksana artık, kanalizasyona mı düştün,"derken içerdeki şöyle derdi:

-Çıkıyorum,patlama!

-İki dakika içerisinde çıkmazsan,buraya patlayacağım,derdi sıra bekleyen tuvalet kapısına var gücüyle vurduktan sonra.

Çavuşun her zamanki gibi o gür ve kızgın sesi yankılanırdı duvarlarda:

"Beş dakikanız kaldı,haydi içtimaya,kıpırdanın biraz,canlı olun!"

Rahmetli babam ile amcamın nasihatlerini dinledim ne cüzdanımı çaldırdım ne de içtimaya geç kalıp ceza yedim.