Abla Bir Zamanlar Kardeş miydik

Sen ve ben;
Bir zamanlar kardeş miydik?
Senin hırkana yapışan,
Nerdeysen oraya sürüklenen;
Annemden sonra seni bildiğim,
Senle ben kardeş miydik?

Ben sanırdım, sen her şeyimsin.
Ben sanırdım, hep yanımda olacaksın.
Ben sanırdım, önce ben gelecektim hayatında.
Annem ne kadar dese de böyle olmayacağını,
Ben hep sanırdım.
İnanmak istemedim hiç gerçeklere.
Ama tokat; o tokatlarıyla bir geldi ki!

Bir zamanlar biz kardeş miydik?
Şimdi bugün ise sen ve ben neyiz?
İki tane küçük dünya tatlısı güzellikler,
Bir koca, adam!
Yaşlı annem;
Ve ben nerdeyim?

Sen bir zamanlar benim rüyamdın.
İdolümdün, hayranındım senin.

Beni hep sevesin diye o kadar çalıştım ki,
O kadar çok çırpındım ki beni gör diye,
Her şeye fazla, fazla sahip olup takdir et diye...
Aşıktım belki de, ta derinde.
Senle ben, kardeş miydik?
Şimdi sen ve ben neyiz?

Bunca yorgunluğuma değmedi,
Bunca başarıma, bunca çalışkanlığıma
Değdi belki, annem için;
Öptü hep alnımdan, hep aferin, dedi bana.
Ya sen abla ya sen;
Nerdeydin, nerdesin?
Bugün yaşlı annem ellerimin arasından kayarken,
Sen 50 yaşındayken;
Senle ben kardeş miydik?
Yoksa daha öte bir şey miydik?
Artık sen, sen değilsin yıllardır!
Uzun zamandır sen, sen değildin.
Sen başkasının esiriydin.
Tercihlerini yaparken beni çok geride bırakıp,
Gözden çoktan çıkarabilmiş, çıkartan
Biri olmuş çıkmıştın.
Ya yarın?
Ya yarın!
Yarın,
Kayıp.
Sen ve ben bir zamanlar kardeştik.
Bugün;
Sen çoktan vazgeçtiğin için
Vazgeçtiğim;
İki yabancı.
Bir zamanlar biz kardeştik.
Kimse yokken kardeştik.
Abla, bir zamanlar kardeş miydik?



20 Ocak 2009