Adı Elif

...

yorgunuz yorulduk
mehtap düşerken
mağrur bir hüzün gibi

yaralarımız
kül kor yangınları gibi

keyifsiz
olmayan
neşemiz

yüreğimiz durgun
sükût, sevdalara
yakışan ağlamakla

çaresiz çaresizlikle
uzaklaşıyoruz
anıların son dönemecinde

biraz daha uzaklaşıyoruz
son perdenin uzatımında
akşamın alacasında

yorgunum gidişinin
hemen ertesinde

gözlerinin söndüğü
hemen ertesinde

önümüzde
mavi deniz


elimizde
bir avuç toprak ile
vaz geçtiğimiz melankoli

ve küllerimizi savura savura
tükettiğimiz birlikteliğimizin

ardından
yankılanıyor
mavi bir senfoni

sönüp düşen
yıldızların
şarkısı gibiyiz

ve içimizde
mağrur bir melodi

tutkuluydu
maceramız
umutlarımız
ayrılıklarımız
mağrur bir hüzün gibi


Adı Elif miydi
kızıl, yüreğimde yazılı
Adı Elif

...



Suskun//